Życiorys Adama Gromadzkiego
Urodził się w 1952 r. w Strzegocicach. Po ukończeniu PWST we Wrocławiu i uzyskaniu tytułu magistra sztuki (1976) wyjeżdża do Sztokholmu, gdzie jest słuchaczem Svenska Institutet For Dockteater. Jednocześnie współpracuje ze szwedzkim teatrem Mirakelteatern, w którym prowadzi dla aktorów zajęcia z impostacji głosu, oparte na unikalnej metodzie Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Zafascynowany francuskim poetą Franciszkiem Villonem realizuje też w tym czasie, według jego poezji, swój monodram pt. „Ach, gdzież są niegdysiejsze śniegi…”. Jego premiera odbyła się w Instytucie Kultury Polskiej w Sztokholmie (1978).
W 1979 r. podejmuje pracę jako aktor w Teatrze Dramatycznym w Gdyni (obecnie Teatr Miejski im. W. Gombrowicza), w którym występuje przez wiele lat. Ważniejsze role z tego okresu to m. in.: Strymodoros - „Gromiwoja” Arystofanesa (reż. K. Łastawiecki), Chłopiec - „Dwa teatry” J. Szaniawskiego (reż. W. Lachnitt), Chrystyan von Zieten – „Wielki Fryderyk” A. Nowaczyńskiego (reż. L. Hellwig-Górzyński), Tyzbe - „Sen nocy letniej” W. Shakespeare’a (reż. A. Markowicz). Jednakże największy sukces przyniosła mu wtedy rola Jankiela w "Panu Tadeuszu" A.Mickiewicza (reż. A.Hanuszkiewicz). W 1991 r. Anna Jęsiak recenzując spektakl, tak pisała wtedy o tej roli: "Jerzy Kiszkis i jego Gerwazy oraz Adam Gromadzki zaskakująco oryginalny w koncercie Jankiela zdecydowanie się z zespołu wyróżniają" (Dziennik Bałtycki).
W międzyczasie Adam Gromadzki kreował też role w innych teatrach. Ważniejsze z nich to: Lisardo – „Księżniczka na opak wywrócona" (reż. J. Pieńkiewicz, Teatr Dramatyczny w Słupsku), Świstak – „Fircyk w zalotach” F. Zabłockiego (reż. B. Czajkowski, Teatr Dramatyczny w Słupsku), Kassim – „Alibaba i 40 rozbójników” J. Kłosińskiego i J. Słowikowskiego (reż. J. Kłosiński – Teatr Dramatyczny w Elblągu), Rejent – „Zemsta” A. Fredry (reż. B. Michalik, Teatr Dramatyczny w Częstochowie), Aktor - "Obrona Sokratesa" Platona (reż. M. Pawlicki - Teatr Dramatyczny w Częstochowie) i in.
Wspomnieć należy iż w r. 1989 Adam Gromadzki wyjechał do USA, gdzie współpracował z prestiżową rozgłośnią polonijną Sunny 1330 (AM 1330 W99Y) w Nortbrook, niedaleko Chicago.
Godnym zauważenia jest też nawiązanie współpracy ze szwedzką szkołą teatralną Calle Flygare Teaterskola. Zaowocowało to między innymi sprowadzeniem na Festiwal Działań Teatralnych i Plastycznych w Tczewie, spektaklu dyplomowego „Panna Julia” A. Strindberga, z udziałem wybitnego aktora szwedzkiego, jakim jest Jan Willberg. Przedstawienie to stało się prawdziwym wydarzeniem Festiwalu.
W maju 2019 r. wyjeżdża ponownie do USA, tym razem do Nowego Jorku. Tam, w Klubie Amber Health / Brooklyn/, prezentuje swój spektakl pt "Witaj Polsko", przyjęty niezwykle serdecznie przez nowojorską publiczność, a także tamtejszą prasę która zamieściła bardzo przychylne recenzje z tego występu.
Adam Gromadzki, pragnąc realizować własne koncepcje artystyczne, zakłada w Gdańsku Teatr Rozmaitości, którego dyrektorem jest do dziś.
Adam Gromadzki jest członkiem Związku Artystów Scen Polskich - Sekcja Teatrów Dramatycznych.
- Więcej o Adamie Gromadzkim, patrz:
- Encyklopediateatru.pl>osoby>adam-gromadzki
- Aktor Adam Gromadzki o życiu teatrem
- Rozmowa Nowego Dziennika - Ciągle poszukuję zapachów z teatralnej kuchni

Adam Gromadzki jako Kirczo w sztuce „Czy ma Pan ogień?”
N. Jordanowa
(reż. J. Sopoćko, Teatr Dramatyczny w Gdyni - 1978).

Adam Gromadzki jako Chłopiec w sztuce „Dwa teatry”
J. Szaniawskiego
(reż. W. Lachnitt, Teatr Dramatyczny w Gdyni - 1982).

Adam Gromadzki jako Chrystyan von Zieten w sztuce „Wielki Fryderyk”
A. Nowaczyńskiego
(reż. L. H. Górzyński, Teatr Dramatyczny w Gdyni - 1979).